జ్ఞానదంతం

"మీకు జ్ఞానదంతం పెరిగింది సర్.. తీసేయాలి," డెంటిస్ట్ మాటలు విని అప్రయత్నంగా నోరు తెరిచాను. పరిచయస్తుడు మరియు సెన్సాఫ్ హ్యూమర్ బాగా ఉన్నవాడు అవడంచేత "కంగారు పడకండి.. జ్ఞానదంతానికి, జ్ఞానానికి సంబంధం లేదు.. ఆ పేరలా వచ్చేసిందంతే.." అని నవ్వేశాడు. చెప్పొద్దూ, నవ్వే డాక్టర్లంటే నాకు భలే ఇష్టం.. మరీ ముఖ్యంగా పేషెంట్లతో నవ్వుతూ మాట్లాడే డాక్టర్లంటే మరీను. "నేనిప్పుడు ఫ్రీనే.. మీకు ఒకే అయితే మొదలుపెట్టేద్దాం.." ఇదేదో బానే ఉంది.. ఆలస్యం అమృతం విషం కాకుండా అనుకున్నా.. అంతలోనే బోల్డన్ని సందేహాలు.. ఇప్పుడు జ్ఞానదంతం ఏమిటి? తీయించుకోకపోతే నష్టం ఏమిటి? మరీ ముఖ్యంగా పోస్ట్-ఆప్ (ఈమాట వినగానే పగలబడి నవ్వారు డాక్టర్) కేర్ మాటేమిటి? ఇలా...

అన్నింటికీ ఓపిగ్గా జవాబులు చెప్పేసి, తన యంత్ర సామాగ్రి రెడీ చేసేసుకుంటూ, మాట్లాడాల్సిన ఫోన్లు ఏమన్నా ఉంటే మాట్లాడేయమని సూచించారు.. నేనేమో, ఎటూ నోరు తెరుస్తున్నా కాబట్టి, పనిలో పనిగా స్కేలింగ్ గా పిలవబడే యంత్ర దంత ధావనం కూడా కానిచ్చేయమని చెప్పేశా.. అల్లప్పుడెప్పుడో చదివిన ఇంద్రగంటి హనుమచ్చాస్త్రి గారి 'గౌతమీ గాధలు' లో మొదటిసారి కనిపించిందీ యంత్ర దంత ధావనం. చేయించుకున్న వారు సామాన్యులు కాదు, ప్రముఖ హాస్య రచయిత భమిడిపాటి కామేశ్వర రావు. కారాకిళ్ళీతో గారపట్టి ఉండే పళ్ళకి స్కేలింగ్ చేయించుకున్నాక, హనుమచ్చాస్త్రి గారితో ఆ రహస్యం విప్పుతారాయన.

"జ్ఞానదంతాలు మొత్తం నాలుగుంటాయి.. ఇవి ఏవయసులో అయినా పెరగొచ్చు.. పెరిగినప్పుడు తీసేయడం మినహా మరో మార్గం లేదు.. అవి ఉండడం వల్ల పెద్దగా ఉపయోగం కూడా లేదు.. ఒకసారి పెరిగిందంటే అలా బాధిస్తూనే ఉంటుంది" అని చెబుతూ గ్లౌజులు, మాస్కు వగయిరాలు ధరించి నా నోట్లో మళ్ళీ లైటు వేశారు. అలనాడు కృష్ణుడు-యశోద కాబట్టి భూగోళం మరియు ఇంకా బోల్డన్ని గోళాలు కనిపించాయి కానీ, ఈ డాక్టర్ కి నా నోట్లో ఏం కనిపిస్తుంది, కేవిటీస్ తప్ప? అవికూడా కొత్తవేమీ కాదు.. ఏళ్ళతబడి చూస్తున్నవే, పూడుస్తున్నవే..

పళ్ళన్నీ వరసగా చెక్ చేసి, గతంలో తను పూడ్చిన కేవిటీస్ చెక్కు చెదరకుండా అలాగే ఉన్నందుకు బోల్డంత సంతోష పడుతూ, జ్ఞానదంతాన్ని గురించి నన్ను చీరప్ చేస్తూ, మత్తు ఇంజెక్షన్ రెడీ చెయ్యమని నర్సుకి ఆదేశించారు. ఆ ఇంజెక్షన్ ఎంత బాగుందంటే, చెంపతో మొదలు పెట్టి మొత్తం మొహం అంతా స్పర్శ లేకుండా అయిపోయింది క్షణాల్లో.. యంత్ర దంతధావనం చేస్తూ పళ్ళు మరీ పాడైపోలేదని ఓ కాంప్లిమెంట్ ఇచ్చారు. ఏమాటకామాట, ఇంత పాజిటివ్ గా మాట్లాడే డాక్టర్లు బహు అరుదు. కాసేపటి తర్వాత పన్ను పీకుట అనే కార్యక్రమం..అది కూడా ఇట్టే అయిపోయిది. అది మొదలు, గంట సేపు నేను నోరు విప్పకూడదు.. కాబట్టి, తర్వాతి నా సంభాషణ పేపరు మీద సాగింది.

గంట తర్వాత రెండు ఐస్క్రీములు తిని తీరాలని ఆదేశించారు డాక్టర్.. "నచ్చావోయ్ దొంగా" అని వీరబొబ్బిలి దొంగాడిని మెచ్చుకున్నట్టు, మెచ్చానోయ్ డాక్టరూ అని మనసులో అనుకున్నా.. ఓ ఐదు రోజులకి మందులు.. వాటి షెడ్యూలు.. తీసుకోవాల్సిన ఇతర జాగ్రత్తలు ఇవన్నీ వివరంగా చెబుతూ చేతికో ఇంజెక్షన్ ఇచ్చారు.. పాలకోసం నల్లరాయి మొయ్యాలని సామెత.. అలాంటిది ఒకటికి రెండు ఐస్క్రీములు పత్యంలో భాగంగా.. అధికారికంగా.. తినే అవకాశం ఇచ్చిన డాక్టరు ఒకటేమిటి ఎన్ని ఇంజెక్షన్స్ ఇచ్చినా భరించేయొచ్చు. బోల్డన్ని మందులు, మౌత్వాషు చేతిలో పెట్టి, ఆఖరి జాగ్రత్త చెప్పారాయన.

"ఓ ఐదు రోజులపాటు గట్టిగా మాట్లాడకూడదు మీరు.." వినగానే నవ్వొచ్చేసింది.. కాగితం తీసుకుని, రాసి చూపించా.. "పెళ్లయినవాణ్ణి" ..ఈసారి పైకి నవ్వలేదాయన.. "ఇలాంటివి మా ఆవిడ చూస్తే ప్రమాదం" తగ్గుస్వరంతో చెప్పి, కాగితం నావైపు నెట్టేశారు.. ఆవిడా డెంటిస్టే, పక్క కేబిన్లో.. లోకానికి పళ్ళ డాక్టరే అయినా, భార్యకు భర్తే కదా అన్నది, జ్ఞానదంతం తొలగింప బడ్డాక, నాకు కలిగిన తొలిజ్ఞానం...