కృష్ణవేణి-18

వయసు తెచ్చిన మార్పు పంతులుగారిలో కన్నా సరస్వతమ్మలో ఎక్కువగా కనిపిస్తోంది. ఇంట్లోనే నాలుగడుగులు వెయ్యాలన్నా కష్ట పడుతోందామె. ఆయన పూజా పునస్కారాలతో కాలం గడుపుతూ ఉంటే, ఆవిడ ఎక్కువ సమయం టీవీ ముందు కాలక్షేపం చేసేస్తోంది. 

ఇల్లు పాతబడిపోయి వెనకవైపు పెంకు జారిపోతోంది, ఎన్ని మరమ్మతులు చేయించినా. మొత్తం కప్పంతా మార్చాలనే చెబుతున్నారు చూసిన మేస్త్రీలందరూ. 

కుర్చీలో కూర్చుని, భోజనాల బల్ల మీద కూరలు తరుక్కుంటున్న సరస్వతమ్మ, బట్టల మూటతో వస్తున్న రత్తాల్ని చూసి, చేతిలో పని వదిలేసి ముందు గదిలోకి వచ్చింది, కొంగుతో చేతులు తుడుచుకుంటూ.

"మియ్యి నాలుగు సీర్లు, రైకలు, లోపల్లంగాలు. పంతులు గారియి నాలుగు పంచిలు, నాలుగు సొక్కాలు. ఇయ్యి కాకండా రెండు దుప్పట్లు, మూడు తువ్వాళ్లు. బేగీ లెక్క సూడండమ్మా.. అవతల పనున్నాది," అంది రత్తాలు హడావిడిగా.

"చూస్తున్నా ఉండవే.. నీకంతా కంగారే.. ఏవిటీ అంత అర్జెంటు పని?" అడిగింది సరస్వతమ్మ.  

"సచ్చిమూర్తి గోరి దినవారం బోజినానికెల్లాలి.. తినేసి సెయ్యి కడుక్కుని ఒచ్చియ్యిలేంగదమ్మా.. ఏదొక పనుచ్చుకోవాల.." గోడకి జేరబడుతూ అంది రత్తాలు. 

"మాయగా వెళ్లిపోయాడే పాపం," పాత డైరీలో పద్దు వెతుకుతూ అంది సరస్వతమ్మ. 

"మరేనండమ్మా.. ఒద్దేరోజులు మంచాన్నడకుండా ఎల్లిపోయేరు.. ఇంతకీ ఆ కోళ్ళుగోరు బంగార్తల్లి. ఎంతబాగా సూసుకున్నాదో మాంగోర్ని.. " 

"నీ కోడలికి మాత్రం ఏం తక్కువే? చక్కదనాల పిల్ల.. అన్నట్టు, మొన్న పేరంటంలో నా కొత్త చీరకి మరకయ్యిందే.. నీ కోడలికి చెప్పి జాగ్రత్తగా పోగొట్టించు.." చెప్పింది సరస్వతమ్మ. 

"ఏం సక్కదనాలో లెండమ్మా.. దానికల్లిప్పుడు ఐదరాబాదు మీదున్నాయి. దానన్న అక్కడ పంజేత్తన్నాడుగదా.. మా వోడిక్కూడా పంజూత్తాను ఒచ్చియ్య మన్నాడంట.. ఇదేమో మావోన్ని ఒకిటే కొరికేత్తన్నాది.." 

"ఉద్యోగం అవుతుందన్నమాట మీవాడికి.. మంచిదే కదే" 

"మన పెసిరెంటుగోరి మేడ కన్నా శానా పెద్దయ్యంట మేడలు.. పిప్పరమెంట్లో ఏయో కామాలమ్మా అంటారంట.." ఆలోచనలో పడింది. 

"అవా.. అపార్ట్మెంట్లు అంటారే వాటిని.." 

"ఆ అయ్యే అయ్యే.. అందులో ఆచ్మన్ పనంట. ఆల్లే ఇల్లు కూడా ఇత్తారంట.. ఇత్తిరీ కూడా సేసుకో వొచ్చంట.. మా సచ్చెవన్నయ్యోలు గూడా దెగ్గిర్లోలొనే ఉన్నారంట. ఏయో శానా సెబుతున్నాదిలెండి.. మావోడేటంటాడో మరి. బేగీ లెక్క సూసెయ్యండమ్మా ఎల్లొచ్చేత్తాను," కంగారు పెట్టింది. 

"వచ్చే వచ్చే.. ఇదివరకటి ఓపిక ఉండట్లేదే అమ్మా.. నా చీరలు ఉతుక్కి వెయ్యడం ముందెప్పుడన్నా చూశావా నువ్వు?" లోపల్నుంచి అడిగింది సరస్వతమ్మ. 

"డాకటేరు కాడికి ఎల్లి సూపించుకోండమ్మా.. మనూరికి నరసమ్మొచ్చిందిగదా.. ఆయమ్మకి సెప్పినా ఏయైనా మందులిత్తాది?" సలహా చెప్పింది. 

"నరసమ్మెవరే రత్తాలూ?" ఆశ్చర్యంగా అడిగింది సరస్వతమ్మ. 

"అయ్యో.. బలేటోరే అమ్మగోరూ.. గవమెంటోల్లు మనూరికి నరసమ్మనంపేరు.ఏ ఊల్లో ఉజ్జోగం అయితే ఆ ఊల్లోనే ఉండాలంట. ఆయమ్మి మొగుడు రైసు మిల్లులో పంజేత్తాడంట. అద్దిలికిల్లు దొరూతాదా అంటా ఊరంతా తిరిగింది మొన్న. సివరాకరికి ఆ గౌరమ్మ ఇల్లు కాలీగా ఉన్నాది గదా.. అందులో జేరతానన్నాది," వివరంగా చెప్పింది రత్తాలు.

"ఎవరూ, మన మంగళగౌరి ఇల్లా?" 

"అవునమ్మా.. ఆయమ్మ పేరు మీదేగదా సెలామణి. కట్టుకున్నోన్ని తరివేసింది.. ఉంచుకున్నోడు పెల్లి సేసుకుని ఈయమ్మినొగ్గేసేడు. దరిజాగా పుట్టింటికెల్లిపోయింది. ఆల్లనెవులూ అడగరో ఏటో. ఇయ్యే మా ఇల్లల్లో జరీతే ఏడు మనూలోల్లనేత్తారు.." నిష్టూరపడింది రత్తాలు. 

"అమ్మగోరూ.." ఉన్నట్టుండి గొంతు తగ్గించింది తనే. 

"ఏవిటే?" డబ్బు లెక్క చూస్తూ అడిగింది సరస్వతమ్మ. 

"ఆ బాబు జాడ తెలిసిందంటమ్మా.. రంగసాయి బాబు కనబడ్డాడంట. పదేల్లైపోయిందిగదా కనపడకండా పోయి.. ఆసొదిలేసుకున్నారా అన్నా వొదినీను. తిరపతి కాడో ఎక్కడో నాకు సరింగా తెల్దు కానీ అక్కడుంటన్నాడంట," రహస్యం విప్పింది. 

"సుగునమ్మేవీ సెప్పలేదా మీకూ?" ఆరాగా అడిగింది. లేదన్నట్టు తల అడ్డంగా ఊపింది సరస్వతమ్మ. 

"ఆయమ్మదంతా గుట్లెండమ్మా.." సాగదీస్తూ గుమ్మం దాటింది రత్తాలు.

మధ్యాహ్నం భోజనాలయ్యి, పంతులుగారు కునుకు తీస్తూ ఉండగా పేరంటం శనగలనుంచి కొబ్బరి ముక్కలు వేరు చేస్తున్న సరస్వతమ్మ, వీధిలో అలికిడైతే తలెత్తి చూసింది. 

"మా తోడికోల్లండి.." తనతో పాటు వచ్చిన ఆడమనిషిని సరస్వతమ్మకి పరిచయం చేసింది సుగుణ. సన్నగా, పొట్టిగా, చామన చాయలో ఉందామె. కర్ర శరీరం. కాయకష్టం చేసే మనిషని చూస్తేనే తెలిసిపోతోంది. ముతక అంచున్న కలనేత చీర కట్టుకుంది. నూనె రాసి బిగ్గా అల్లుకున్న జడలో పెద్ద చామంతి పువ్వు పెట్టుకుంది. 

"ఇటెంపోల్లే గానీ తిరపద్దగర రేనిగుంట్లో తిరపడ్డారండీల్లు.. మా మరిదిగోరు ఎక్కడెక్కడో తిరూతా ఐదారేల్ల కితం ఈల్లుండే సోటికి ఎల్లేరంట.. ఈయమ్మి పెనివిటి లారీ డైవరు సేసేవోడంట.. పెమాదంలో పోయేడు. ఈల్లిద్దరికీ కలిసింది.. పెల్లి సేసుకున్నారు," చాపమీద కూర్చుంటూ వివరం చెప్పింది సుగుణ. 

ఇద్దరికీ టీ పట్టుకొచ్చి ఇస్తూ, "చాలా మంచివాడమ్మా రంగశాయి.. పోనీలే ఇన్నాళ్ళకైనా ఈ ఊరు, మేవందరం గుర్తొచ్చాం మీ ఆయనకి," సరదాగా అంది సరస్వతమ్మ. నవ్వేసి ఊరుకుందామె. 

"రాజాబాబుకి సమ్మంధం సూసేరంటండి మాయాడమొడుసుగారి పిల్లలు. మొన్నే గనపతొచ్చి కబురు సెప్పేడు. ఈల్ల గురించి కూడా అప్పుడే తెల్సింది. సిన్న మాయ్యని పెల్లికి పిలుత్తానత్తమ్మా అన్నాడు. రేపే పెల్లి. అన్నదమ్ములిద్దరూ ఎల్తారు. ఈయమ్మి నాకాడుంటాది," చెప్పింది సుగుణ.

పక్కనే ఉన్న పెంకుటిల్లు దాదాపు శిధిలావస్థలో ఉంది. ఆవరణ అంతా పిచ్చి మొక్కలు మొలిచి ఉన్నాయి. 

"ఆ ఇంట్లోనేనాండీ రిగాల్సల్సు జరిపించింది.." ఉన్నట్టుండి అడిగిందామె. ఆ ప్రశ్నవింటూనే ఒకళ్ళ ముఖాలు ఒకళ్ళు చూసుకున్నారు సుగుణ, సరస్వతమ్మ. 

చాలా మామూలుగా ఉండడానికి ప్రయత్నిస్తూ "అవునమ్మా, మీ ఆయన చాలా బాగా వేశాడు నాటకంలో," గుర్తు చేసుకుంటున్నట్టుగా చెప్పింది సరస్వతమ్మ. 

"నాకంతా తెల్సండి," నవ్విందా మనిషి. కాసేపు ఎవరూ ఏమీ మాట్లాడలేదు. 

కాసేపటికి సరస్వతమ్మే "పిల్లలా అమ్మా" అని అడిగింది. "లేరండి" అని క్లుప్తంగా చెప్పిందామె. 

సంభాషణ సాగడంలేదు. ఇబ్బంది ముగ్గురికీ తెలుస్తోంది. కాసేపు చూసి, "ఎక్కడి పన్లక్కడే ఉండిపోయినియ్యండి.. ఎల్లొత్తాం మరి.." అంది సుగుణ. తోటికోడలు కూడా లేవడానికి సిద్ధపడింది. 

"బొట్టుంచుతాను" అంటూ కుంకుమ భరిణె కోసం లోపలికి వెళ్ళింది సరస్వతమ్మ. ఆకాశం మబ్బు పట్టి ఉంది. ఏ క్షణంలో అయినా వర్షం మొదలయ్యేలా ఉంది.

బొట్టు పెట్టి, వీధి గుమ్మం వరకూ సాగనంపడానికి వెళ్ళింది సరస్వతమ్మ. ఉన్నట్టుండి చినుకులు మొదలయ్యాయి. చీర కొంగు జాగ్రత్తగా తలమీదికి లాక్కుందామె. 

"అడగడం మర్చేపోయేను.. నీ పేరేవిటమ్మా?" అడిగింది సరస్వతమ్మ. 

వేగంగా అడుగులేస్తున్నదల్లా ఒక్కసారి ఆగి, వెనక్కి తిరిగి చెప్పింది.. 

"క్రిష్ణవేనంటారండి.."

(అయిపోయింది)

*     *     *

నా మడిసికి...