కృష్ణవేణి-4

"అయ్యో మీకింకా తెల్దా? మా మరిదిగోరు కూడా ఓ ఈరో అంట.. దాంతో కల్సి డేన్సులేత్తాడంట. ఆయమ్మి పురిటికెల్లింది కదా.. అడిగేవోల్లెవరు.. అన్నగారి బయ్యం ఏనాడున్నాది గనక, ఇయ్యాల లేదనుకోటాకి..." సుగుణ మాటలు సాగిపోయేవే కానీ సరస్వతమ్మ ఆపింది.

"నిజంగా నాకు తెలీదమ్మా.. నా పనేదో నాది. ఈయన అడిగినప్పుడు టీ పెట్టి పంపడం అంతే.. ఎవరొస్తున్నారో చూసే తీరుబడి కూడా ఉంటుందా నాకు?"

"ఆమాట నిజవేలెండి.. మనకెక్కడ తీరతాది. మా పిల్లలు రిగాల్సల్ సూసొచ్చి సెప్పేరు.. సిన్నాన కూడా ఉన్నాడమ్మా నాటకంలో అనేసి. పెల్లాం పక్కన లేపోతే, మా మరిదిగారంత ధైర్నవంతుడు మరోడు ఉండల్లెండి," నవ్వుతూ అంది సుగుణ.

అంతలోనే మాట మార్చి, "ఎవరో కిష్ణవేణి అంటండీ.. నల్లగా ఉన్నాదంటగదా.. అందరితోనూ ఒకటే ఇకయికలు పకపకలూ అంట.. కాపరాలు కూలిత్తే తప్ప కళ్ళు సల్లబడని జాతి మడిసి మరీ.." అంటూ ఆగింది.

"కృష్ణవేణి అని వినడమేనమ్మా.. నేనూ చూడలేదు.. అయినా సుగుణా.. కలిసి స్టేజి మీద నాటకం ఆడితేనే కాపరాలు కూలిపోతాయా?" ... జవాబు లేదు సుగుణ దగ్గర.

"బయదెల్తానండి.. మల్లీ మబ్బట్టేసింది.. ఒంటకి పొద్దోతంది.. కనబడి సాల్రోజులైందని ఒచ్చాను.. ఈపట్టు మద్దినేలప్పుడు ఒత్తాను.. కూంతసేపు కూకోనాకి," అంటూ ఇంటికి బయల్దేరింది.

సరస్వతమ్మ మడికట్టుకుని పొయ్యి వెలిగిస్తూ ఉండగా హడావిడిగా వచ్చారు పంతులుగారు.

"ఇదో.. ఈ అమ్మాయి కృష్ణవేణి. మన నాటకంలో వేషం వేస్తోంది.. ఈపూట మనతోపాటే బోయినం చేస్తుంది," అన్నారు.

నారింజ రంగు మీద నల్ల చెమ్కీ పూలున్న పాలిస్టర్ చీర కట్టుకుంది కృష్ణవేణి. ఎర్రటి చిట్టిగులాబీలు మాల కట్టి జడలో పెట్టుకుంది. "పీట వాల్చుకుని కూర్చో అమ్మా.." వసారా వైపు వేలు చూపించింది సరస్వతమ్మ. గొడుగు పట్టుకుని బయటికి వెళ్ళారు పంతులుగారు.

వంటిల్లు సగం వరకూ కనిపిస్తోంది వసారాలోకి. సరస్వతమ్మ అత్తగారి హయాంలో బంధువులు మినహా ఇంకెవ్వరికీ ఇంట్లోకి ప్రవేశం ఉండేది కాదు. ఒక్క వంటిల్లు, దేవుడిగది విషయంలో మాత్రం ఆ నియమం కొనసాగిస్తోంది సరస్వతమ్మ. అడుగు సగానికి తడిపిన ఎర్రమట్టిని పల్చగా మెత్తి, ఆపై బూడిద జల్లి బోర్లించిన నాలుగు ఇత్తడి గిన్నెలున్నాయి వంటింట్లో.

పొయ్యిలో నిప్పులు కాసిన్ని తీసి కుంపట్లో వేసి, పెద్ద ఇత్తడి గిన్నెతో పొయ్యి మీద ఎసరు పెట్టింది సరస్వతమ్మ. ఓ చిన్న గిన్నెలో నీళ్ళు పోసి పప్పు కోసమని కుంపట్లో పెట్టింది. బియ్యం కడిగి పొయ్యి పక్కన పెట్టేసుకుని, వసారాలో కత్తిపీట వాల్చుకుని కూర్చుంది.

అప్పటివరకూ ఆమెనే తదేకంగా చూస్తున్న కృష్ణవేణి "మా ఇల్లల్లో వొంటకి దాకలు, సట్టిలు వోడతాం. గిన్నిలికి బూడిది రాసేరేటండీ?" అడిగింది ఆశ్చర్యంగా.

ఆనపకాయ అందుకుని పప్పులో వెయ్యడానికి చిన్న ముక్కలు, పులుసు కోసం పెద్ద ముక్కలూ తరుగుతున్న సరస్వతమ్మ "మడి వంటకి మసిగిన్నిలు పనికిరావమ్మా. ఇలా అడుగున మట్టి పెడితే మసి పట్టవు," అని చెబుతూ ఉండగానే "ముక్కలు సిన్నయ్యీ, పెద్దయ్యీ ఎందుకండీ?" అడిగింది కృష్ణవేణి.

ఆ వివరం విని, "మీ ఇళ్ళల్లో రోజూ పప్పుండాలి కావాల. మా ఇంట్లోనూ నీసు తినవండి.. కాయగూర్ల బోజనవే," అని నవ్వింది. ఓసారి చూసి ఊరుకుంది సరస్వతమ్మ.

"మాయక్క నూనెక్కువ ఏసేత్తాది కూరల్లో. ఏపుడు కూరలే సేత్తాది ఎప్పుడూను.. మా నాన్నగారు సంగీతం మేష్టారు కదండీ.. నూని తింటే గొంతు పోతాది అని కోప్పడతా ఉంటారు.." చెప్పుకుపోతోంది. ఎసట్లో బియ్యం పోసొచ్చి, మళ్ళీ కత్తిపీట ముందు కూర్చుంది సరస్వతమ్మ.

"పొద్దున్నే రిగాల్సల్ అన్నారండీ.. తీరాసూత్తే నారాయన్రావు గారు, రంగసాయి గారు ఊల్లో లేరు. మజ్జాన్నించి ఒత్తారంట ..ఒర్సానికి నేనిక్కడ సిక్కడి పోయేను.. పాపం మీకు శ్రమ," అంది కృష్ణవేణి.

"భలే దానివమ్మా.. మాతోపాటే నువ్వూను.. అరటికాయ కూర తింటావు కదా?" అడిగింది సరస్వతమ్మ, చెక్కు తీసిన అరటికాయలు నీళ్ళగిన్నెలో వేస్తూ.

"అక్క ఏపుడు సేత్తాది.. నేను మసాలా ఏసి కూరొండేత్తాను.. మీ ఒంటలయీ ఏరేగా ఉంటాయి కామాల.." అడిగింది కృష్ణవేణి.

అన్నం వార్చి, మూతమీద నిప్పులేసి పక్కన పెట్టి, పులుసు గిన్ని పొయ్యెక్కించింది సరస్వతమ్మ. కుంపటి మీద ఆనపకాయ పప్పు, చిన్న పొయ్యి మీద అరటికాయ కూర ఆవపెట్టి చేసేసి, నెయ్యి గిన్ని నిప్పుల్లో వెచ్చబెట్టింది. వంటింటి తలుపు ఒక్క క్షణం చేరేసి, దేవుడికి అవసర నైవేద్యం పెట్టేసి, మరుక్షణం పెరట్లో నుంచి అరిటాకు కోసుకొచ్చి కృష్ణవేణి పీట ముందు పరిచింది.

"అయ్యో.. పంతులు గార్ని రానియ్యండి. ఆయనా మీరూ తిన్నాక అప్పుడు తింటాను," అంది కృష్ణవేణి.

"ఆయనకి ఆలస్యం అవుతుందమ్మా. ఒచ్చినా ఎంతసేపు, ఒక్క క్షణంలో తిని చెయ్యి కడిగేస్తారు. నీకు మళ్ళీ రిహాల్సలుంది కదా," అంటూనే మంచినీళ్ళ చెంబు తెచ్చి ఆకుపక్కన పెట్టేసింది. వంటకాలతో పాటు, జాడీలో నుంచి తీసిన ఆవకాయ వడ్డించింది.

"మొహమాట పడకమ్మా.. వంటల్లో కారం తక్కువైతే ఆవకాయ నంజుకో.. నాజూకు తిండి తినకు.. మొత్తం అరిగే వరకూ డైలాగులు చెప్పిస్తారిప్పుడు," నవ్వుతూ చెప్పింది సరస్వతమ్మ.

కృష్ణవేణి పుల్లాకు మడిచి పెరట్లో దూరంగా పడేసి వచ్చేసరికి పంతులు గారు ఇంటికొచ్చారు. "ఎల్లొస్తానండీ" అని సరస్వతమ్మకి చెప్పి రిహార్సల్ ఇంటికి బయల్దేరింది కృష్ణవేణి.

"అయ్యో.. పప్పన్నం తిన్నావా కృష్ణేనీ.. నువ్వొచ్చినట్టు తెల్దు నాకు.. లేపోతే సేపలకూర తెచ్చేవోన్ని నీకు," సత్యమూర్తి పెద్ద గొంతుతో పలకరించాడు. ఓసారి చూసి ఊరుకుంది. ఇంతలో నారాయణరావొచ్చాడు.

"మీ ఇల్లెక్కడో తెల్దు నాకు.. లేపోతే పొద్దున్నే కబురు సెబుదును, రిహాల్సలు మద్దేన్నించని.." అప్పుడు కూడా ఏమీ మాట్లాడలేదు కృష్ణవేణి. మిగిలిన నటులు ఒక్కొకరూ వస్తూ ఉండగానే, పంతులుగారు వచ్చేశారు.

హీరోయిన్ ని విలన్ బలాత్కరించే సీన్. విలన్ వేషం సత్యమూర్తి వేస్తున్నాడు. కృష్ణవేణి రెండు జబ్బలూ అతను పట్టుకుని గుంజితే, "ఛీ వదులు.. నీచుడా.. దుర్మార్గుడా" అంటూ డైలాగు చెప్పాలి.

సత్యమూర్తి ఆమెని పట్టుకోగానే కెవ్వుమంది. "ఏటండీ బాబూ మోటుతనం.. నాయి సేతులా ఇంకేవన్నానా?"

సత్యమూర్తి ఊరుకోలేదు. "ఏటి కృష్ణేనీ.. ఏటయ్యిందిప్పుడూ" అంటూ రుసరుసలాడాడు. మొత్తానికి రిహార్సల్ పూర్తయ్యింది.

"మన బండి అటెంపే ఎల్తన్నాది కృష్ణేనీ.. నిన్ను మీ ఇంటికాడ దింపెయ్మని సెప్తాను పాలేరోడికి," అన్నాడు సత్యమూర్తి.

దీపాల వేళవుతూ ఉండగా ఎడ్ల బండెక్కింది కృష్ణవేణి.

(ఇంకా ఉంది)