పా

అతనో పన్నెండేళ్ళ కుర్రాడు.. తెలివైన వాడు, చురుకైన వాడు.. యెంత పెద్ద లేక్కనైనా క్షణంలో చేసేస్తాడు.. తన క్రియేటివిటీ ఉపయోగించి తయారు చేసిన మోడల్ కి స్కూల్ ఎగ్జిబిషన్ లో ప్రైజు గెలుచుకుంటాడు. ఐతే ఆ కుర్రవాడు పుట్టుకతోనే వృద్ధుడు.. జన్యు పరమైన లోపాల వల్ల కలిగే ప్రోజేరియా అనే వ్యాధి బారిన పడ్డాడు, పుట్టుకతోనే.. ఆ కారణంగానే అతని రూపు రేఖల్లో బాల్యానికి బదులు వృద్ధాప్యం కనిపిస్తుంది.. రూపం లో వృద్ధుడైనా చేతల్లో అతను పసివాడు.. స్నేహితులతో ఆడి పాడతాడు.. ఇంట్లో అమ్మ మీద అలుగుతాడు, అమ్మమ్మ ని ఏడిపిస్తాడు.. అబ్బో అతని అల్లరికి అంతే లేదు.. ఆ కుర్రాడి పేరు అరు.

అమితాబ్ బచ్చన్ ప్రధాన పాత్రలో ఏబీ కార్పోరేషన్ నిర్మించిన 'పా' సినిమాకి దర్శకుడు ఆర్. బాలకృష్ణన్ (బాల్కి). తన సుదీర్ఘ నట ప్రస్థానంతో ఎన్నో చాలెంజింగ్ పాత్రల్లో నటించిన అమితాబ్ కి దొరికిన మరో చాలెంజింగ్ పాత్ర అరు. ఇంతకాలం నలుపు తెలుపు కలగలిసిన ఒత్తైన క్రాఫ్, గడ్డం తో, సూట్ ధరించి గంభీరంగా డైలాగులు చెప్పిన అమితాబ్ ఈ సినిమా కోసం ప్రోజేరియా సోకిన పన్నెండేళ్ళ బాలుడిగా మారిపోయారు. ఒత్తైన క్రాఫ్ స్థానం లో నున్నని గుండు, గంభీరమైన కంఠ స్వరానికి బదులు సన్నగా కీచుగా వినిపించే గొంతు, ఖరీదైన సూట్ కి బదులు మామూలు స్కూలు యూనిఫాం. స్కూల్లో జరిగే ఎగ్జిబిషన్ కి స్టాఫ్ రూం లో ఉన్న గ్లోబ్ దొంగిలించి, దానికి తెల్ల పెయింట్ పూసి 'సరిహద్దులు లేని ప్రపంచం' అనే కాన్సెప్ట్ తో ప్రదర్శనలో పెట్టి కప్పు గెలుచుకునే తెలివి తేటలు అరు సొంతం.

అరు తల్లి విద్య (విద్యాబాలన్) గైనకాలజిస్ట్. తను, తల్లి, అమ్మమ్మ.. వాళ్ళింట్లో ఉండేది ముగ్గురే. బళ్ళో మేష్టర్లందరికీ అతను ప్రియమైన విద్యార్ధి. క్లాసు పిల్లలందరికీ ఇష్టుడు. అతని ఆరోగ్యం బహు సున్నితమని మేష్టర్లకే కాదు, పిల్లలందరికీ తెలుసు.. అందుకే అతన్ని చాలా జాగ్రత్తగా చూసుకుంటూ ఉంటారు. ఎగ్జిబిషన్ కి ముఖ్య అతిధిగా ఆ స్కూలు పూర్వ విద్యార్ధి, యువ ఎంపీ అమోల్ (అభిషేక్ బచ్చన్) హాజరై అరు కి బహుమతి అందించడంతో వార్తా చానళ్ళ కంట్లో పడతాడు అరు. ఫలితం.. అతను తన స్వేచ్చని కోల్పోయే పరిస్థితి.. 'ఎంపీ వల్లే ఇదంతా..' అని అమోల్ మీద కోపం తెచ్చుకుంటాడు. ఆ తర్వాత అరు, అమోల్ మంచిస్నేహితులవుతారు.

రాజకీయాలని కెరీర్ గా తీసుకుని, ఆ రంగంలో 'మంచి' ని పెంచాలని తపన పడే వ్యక్తి అమోల్. ముప్పై రెండేళ్ళు వచ్చినా అతను పెళ్లి చేసుకోక పోవడం అతని తండ్రి (పరేష్ రావల్) కే కాదు, చాలామందికి మింగుడు పడని విషయం. రాజకీయంగా అతన్ని దెబ్బ తీయడం కోసం అతని శత్రువులు టీవీ చానళ్ళలో అతని మీద వ్యతిరేక కథనాలు ప్రచారం చేయిస్తే, వాటికి సమాధానంగా దూరదర్శన్ ద్వారా ప్రైవేటు వార్తా చానళ్ళ లో పనిచేసే జర్నలిస్టుల అవినీతిని బట్ట బయలు చేస్తాడు అమోల్. (మన చానళ్ళలో వస్తున్న కథనాల తీరు తెన్నులు చూస్తుంటే మనం కూడా ఈ తరహా 'ఆపరేషన్' లను త్వరలోనే చూస్తామేమో అనిపిస్తోంది.) చిత్రంగా మొదలైన అరు-అమోల్ ల స్నేహం అంతే చిత్రంగా బలపడుతుంది. తనకోసం చేసిన రుచిలేని చప్పని కిచిడీని తల్లి తినడాన్నే భరించలేని అరు కి, తనకోసం తల్లి చేసిన త్యాగం గురించి తెలుస్తుందొక రోజున.

'ప్రోజేరియా' వ్యాధితో బాధపడే పిల్లవాడు అనే అంశాన్ని మినహాయిస్తే, బాగా నలిగిన కుటుంబ కథ ఇది. ఈ సినిమాకి బలం అరు పాత్ర అయితే, సినిమాని నిలబెట్టింది అరు గా అమితాబ్ నటన. సుమారు అరడజను సన్నివేశాల్లో అమితాబ్ ప్రదర్శించిన నటనకి తెలియకుండానే కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి. 'ఇంతింతై..' అన్నట్టుగా కథ ముందుకు జరుగుతున్నా కొద్దీ అమితాబ్ తన నట విశ్వరూపాన్ని చూపించడం మొదలు పెట్టాడు. అతనికి పోటీగా నటించిన ఘనత విద్యా బాలన్ ది. ఆత్మగౌరవం ఉన్న వనితగా బలమైన పాత్ర దొరికింది ఈ అమ్మాయికి. కొన్ని కొన్ని సన్నివేశాల్లో అమితాబ్-విద్యా ల నటన నువ్వా-నేనా అన్నట్టుగా సాగింది. అభిషేక్ గురించి, ఆ మాటకొస్తే మిగిలిన నటీనటుల గురించి, చెప్పుకోడానికి పెద్దగా ఏమీలేదు.

మొదటి సగం చకచకా సాగినప్పటికీ, రెండో సగానికి వచ్చేసరికి కథనం కొంచం మందగమనంతో సాగింది. మరికొన్ని బలమైన సన్నివేశాలు రాసుకుని ఉండాల్సింది. పతాక సన్నివేశంలో సెంటిమెంట్ పతాక స్థాయికి చేరింది. అరు పాత్రనే సినిమాకి కర్త, కర్మ క్రియ చేసింది. సాంకేతిక విభాగాల్లో మొదట చెప్పుకోవాల్సింది మేకప్ గురించి.. హాలీవుడ్ రూపశిల్పి స్టీఫన్ తెర వెనుక శ్రమ తెరమీద స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది.. పీసీ శ్రీరాం కెమెరా, ఇళయరాజా సంగీతం గురించి ఇవాళ కొత్తగా చెప్పుకోడానికి ఏమీ లేదు.. ఎప్పటిలాగే బాగా చేశారు ఇద్దరూ. నేపధ్య సంగీతం లో అక్కడక్కడా ఇళయరాజా సంగీతం చేసిన పాత తెలుగు సినిమాలు జ్ఞాపకం వస్తాయి. అమితాబ్, విద్యాబాలన్ ల కోసం చూడాల్సిన సినిమా ఇది.