హౌస్ సర్జన్

ఒకప్పుడు ఎవరో 'డిటెక్టివ్ నవల' అని చెబితే మనకెందుకు అని పక్కన పెట్టిన పుస్తకం.. తర్వాత కాలంలో ఎందుకో తెలియకుండానే 'చదవాలి' అనిపించి ఎంత వెతికినా దొరకని పుస్తకం.. మొన్నొక రోజు పుస్తక ప్రదర్శనకి వెళ్తే అనుకోకుండా కళ్ళ బడ్డ పుస్తకం.. నాలుగ్గంటల పాటు ఆపకుండా చదివి పూర్తి చేయడమే కాదు, నాలుగు రోజుల తేడాతో రెండుసార్లు చదివిన పుస్తకం.. డాక్టర్ కొమ్మూరి వేణుగోపాల రావు రాసిన 'హౌస్ సర్జన్.'

ఎన్నో కష్టనష్టాలకి ఓర్చి డాక్టర్ కావాలన్న కలని నిజం చేసుకున్న ఓ కుర్రాడు, మెడికల్ కాలేజిలో చదువు ముగించి, ప్రభుత్వాసుపత్రిలో హౌస్ సర్జన్ గా పనిచేసిన యేడాది కాలపు అనుభవాలే ఈ నవల. నిజానికి దీనిని ఒక హౌస్ సర్జన్ డైరీ అనొచ్చు. కథానాయకుడు మధుకర రావు కి వైద్య వృత్తి అంతే ప్రాణం. పుస్తకాలు, లేబరేటరీలే లోకం. అతను చదువు పూర్తి చేసి, తను వైద్య విద్యార్ధి గా అనేకసార్లు వచ్చిన ఆస్పత్రికి హౌస్ సర్జన్ గా రావడం తో కథ మొదలవుతుంది.

మధుకి మొదటి రోజు ఎదురైన అనుభవాలు ఎంత వివరంగా రాశారంటే, మొత్తం 216 పేజీల నవలలో మొదటి యాభై ఎనిమిది పేజీలు అతని మొదటి రోజు దినచర్యే. అవుట్ పేషెంట్లని పరీక్షించి మందులు ఇవ్వడం, వార్డులో తిరుగుతూ ఇన్-పేషెంట్ల కి అవసరమైన చికిత్స చేయడం తో పాటు నైట్ డ్యూటీ లో హాస్పిటల్లో ఉన్న వార్డుల మధ్య పరుగులు పెడుతూ ఎమర్జెన్సీ కేసులు అటెండ్ అవుతాడు మధు. అతనితో పాటు మనమూ పరిగెడతాం.

ఆస్పత్రి వాతావరణం, అక్కడికి వచ్చే రకరకాల పేషెంట్లు, అక్కడ పనిచేసే డాక్టర్లు, నర్సులు, ఇతర సిబ్బంది మనస్తత్వాలు, ఇగోలు, ఒక ఎమర్జెన్సీ కేసు వచ్చినప్పుడు వాళ్ళ వ్యక్తిగత వైషమ్యాలని పక్కకి పెట్టి కలిసి పనిచేయడం.. ఇలా మనకి అంతగా తెలియని ఓ కొత్త ప్రపంచాన్ని కళ్ళముందు ఆవిష్కరిస్తారు రచయిత. చదవడం మొదలు పెట్టాక మనకి తెలియకుండానే కథలో లీనమైపోతాం. మెడికల్ టెర్మినాలజీ మనల్ని అంతగా ఇబ్బంది పెట్టదు.

ఇదేమీ అత్యంత సీరియస్ నవల కాదు. ఎందుకంటే ఇందులో హాస్యానికీ కొదవ లేదు. తనకి ఇంజెక్షన్ చేస్తే తప్ప రోగం తగ్గదని మనసా వాచా నమ్మిన పేషెంట్ ని కన్విన్స్ చేయడం కోసం డిస్టిల్ వాటర్ ని ఇంజెక్ట్ చేసే డాక్టరు, మధు ని చూడ వచ్చిన అతని పల్లెటూరి బంధువుని మెడికల్ కాలేజి స్టూడెంట్ అనుకుని అతనికి ప్రాక్టికల్ పరిక్ష పెట్టే సీనియర్ డాక్టర్లు, పేషెంట్స్ అనుకుని వాళ్ళ కూడా వచ్చే వాళ్లకి పరిక్షలు చేసేసే హౌస్ సర్జన్లు .. ఇలాంటి సన్నివేశాలు అనేకం.

మధుతో కలిసి మెడిసిన్ చదివి డాక్టర్ అయిన ఒక అమ్మాయి, హౌస్ సర్జెన్సీ లో అతనికి సాయ పడిన ఒక నర్సూ అతనితో ప్రేమలో పడతారు. అలా అని ఇది ముక్కోణపు ప్రేమ కథ కాదు. నిజానికి ఈ సన్నివేశాలను మధు వ్యక్తిత్వాన్ని వివరించడానికి ఉపయోగించు కున్నారు రచయిత. సున్నిత మనస్కుడైన మధు తను వైద్యం చేస్తున్న పేషెంట్ చనిపోతే పడే బాధ వర్ణనాతీతం. కథానాయకుడిని చాలా ఉన్నతంగా నిలిపారు కొమ్మూరి. ఈ నవల్లో మధు రచయితేనేమో అన్న సందేహం కలగక మానదు.

నేను కొన్నది ఎమెస్కో వారి తాజా ప్రచురణ. ఇందులో తొలి ప్రచురణ తేదీ ఇవ్వలేదు. హౌస్ సర్జన్ జీతం నూట యాభై రూపాయలు, నర్సు జీతం తొంభై రూపాయలు అని చదివి దాదాపు ఐదు దశాబ్దాల క్రితం నవల అయి ఉండొచ్చని ఊహించాను. కొంచం గూగులింగ్ చేస్తే తొలి ప్రచురణ 1967 లో జరిగిందని తెలిసింది. ప్రచురణ కర్తలు రిప్రింట్ చేసేటప్పుడు తొలి ప్రచురణ తేదీ వేస్తే చదువుకునే వాళ్లకి సౌకర్యంగా ఉంటుంది.

ఎమర్జెన్సీ కేసు వచ్చినప్పుడు వేరే వార్డులో ఉన్న హౌస్ సర్జన్ ని వెతుక్కుంటూ ఆయా పరిగెత్తుకుని వెళ్ళడం లాంటివి చదివినప్పుడు 'మొబైల్ కి ఓ కాల్ చెయ్యొచ్చు కదా' అన్న ఆలోచన రాక మానదు. ఇంటర్ కం కూడా లేని రోజులవి. హాస్పిటల్లో మందుల కొరత ఇవాళ కొత్తగా వచ్చిన సమస్య కాదని చెబుతుంది ఈ నవల. సర్జరీ లంటే మధుకి ఎంతో ఆసక్తి.. కొన్నాళ్ళకి ఎలా అయిపోతాడంటే చిన్నదో, పెద్దదో సర్జరీ చేయకపోతే నిద్ర పట్టని స్థితికి వచ్చేస్తాడు. "ఇది క్రూరమైన వృత్తి" అంటాడతను.

నాణేనికి బొమ్మా బొరుసూ ఉన్నట్టే డాక్టర్లు, నర్సుల్లో రకరకాల వాళ్ళు ఉంటారన్న విషయాన్ని దాచే ప్రయత్నం చేయలేదు రచయిత. మధు తో పాటు డాక్టర్లు కామేశ్వరి, రాజేశ్వరి, చీఫ్ చక్రపాణి, సూపర్నెంట్ దయానంద రాజు పాత్రలు వెంటాడతాయి. వైద్య వృత్తిలో కొత్తకోణాలను చూపే 'హౌస్ సర్జన్ వెల రూ. 60. అన్ని ప్రముఖ పుస్తకాల షాపుల్లోనూ దొరుకుతుంది.