మర్యాద రామన్న

హీరోగా తొలి సినిమా 'అందాల రాముడు' తోనే తనని తాను ప్రూవ్ చేసుకున్న హాస్య నటుడు సునీల్ కథానాయకుడిగా రూపొందిన రెండో సినిమా 'మర్యాద రామన్న.' భారీ చిత్రాల దర్శకుడిగా పేరొందిన ఎస్.ఎస్. రాజమౌళి దర్శకుడు. షూటింగ్ జరుగుతున్నంతసేపూ సినిమా రాజమౌళి పంధాలో ఉంటుందా లేక సునీల్ సినిమాలా ఉంటుందా? అన్న కుతూహలం వెంటాడింది నన్ను. చూశాక 'సునీల్ సినిమానే' అనిపించింది.

బుద్ధిమంతుడైన రాము (సునీల్) కథ ఇది. అతనో అనాధ. హైదరాబాద్ లో చిన్న చిన్న పనులు చేస్తూ పొట్ట పోసుకుంటూ ఉంటాడు. ఉద్యోగం పోవడం, ఎక్కడో రాయలసీమలో పూర్వీకుల ఆస్తి కలసిరావడం ఒకేసారి జరుగుతాయి. ఆ ఆస్తి అమ్మేసి ఒక ఆటో కొనుక్కుని కొత్త జీవితం మొదలు పెట్టాలన్నది రాము ఆలోచన. మిత్రులు వారిస్తున్నా వినకుండా సీమ కి బయలుదేరతాడు. రైల్లో అపర్ణ (సలోని) పరిచయం అవుతుంది.

సరదా రైలు ప్రయాణం తర్వాత గమ్యం చేరుకున్న రాము ఊహించని విధంగా చిక్కుల్లో పడతాడు. తను అడుగుపెట్టింది సాక్షాత్తూ తనని చంపడం కోసం ఎన్నో ఏళ్ళుగా ఎదురు చూస్తున్న తన శత్రువు రామినీడు (నూతన నటుడు నాగినీడు) ఇంట్లోనే అని తెలిశాక అతని అవస్థ వర్ణనాతీతం. పైగా తనకి రైల్లో పరిచయమైన అపర్ణ మరెవరో కాదు, రామినీడు ముద్దుల కూతురు. రాము తన ప్రాణాలనీ, అపర్ణనీ ఎలా దక్కించుకున్నాడన్నది మిగిలిన కథ.

కమెడియన్ హీరోగా సినిమా అనగానే అతని రూపురేఖలతోనో, ద్వందార్ధపు దైలాగులతోనో హాస్యం పుట్టించే ప్రయత్నాలు జరగడం సహజం. అలా కాకుండా కేవలం కథ నుంచీ, సన్నివేశాల నుంచీ క్లీన్ కామెడీ సృష్టించిన రాజమౌళి అభినందనీయుడు. కొంచం పెద్దదే అయినా మొదటి సగంలో వచ్చే ట్రైన్ ఎపిసోడ్ ఆకట్టుకుంది. ట్రైన్ లో వచ్చే 'అమ్మాయి కిటికీ పక్కన కూర్చుంది..' పాట సరదాగా సాగింది, చిత్రీకరణ కూడా.

సినిమా మొదటి సగం తో పోల్చినప్పుడు రెండో సగం తేలిపోయినట్టుగా అనిపించింది. రెండో సగంలో బలమైన సన్నివేశాలు లోపించడం ఒక కారణం కాగా, హీరో కేవలం ప్రతి చర్యలకి మాత్రమే పరిమితం కావడం మరో కారణం. 'తెలుగమ్మాయి..' పాట చూస్తున్నంత సేపూ 'ఆడవారి మాటలకు అర్ధాలే వేరులే..' సినిమాలో 'అల్లంత దూరాన ఒక తారక..' పాట గుర్తొస్తూనే ఉంది. అలాగే ముగింపు సన్నివేశం చూడగానే 'అందాల రాముడు' ముగింపు గుర్తొచ్చేసింది.

నటన పరంగా మొదట చెప్పుకోవాల్సింది రాము గా సునీల్ గురించి, వెనువెంటనే చెప్పుకోవాల్సింది రామినీడు గా నటించిన నాగినీడు గురించి. బరువు తగ్గి నాజూగ్గా కనిపించిన సునీల్ కొన్ని కొన్ని సన్నివేశాల్లో చిరంజీవిని అనుకరించడం కావాలని చేసిందో లేక యాద్రుచ్చికమో అర్ధం కాలేదు. నటనతో పాటు డేన్సులూ బాగా చేశాడు. ముఖ్యంగా 'రాయే సలోని' పాటకి సునీల్ వేసిన స్టెప్పులు ఆకట్టుకున్నాయి. నాగినీడు మాట్లాడే రాయలసీమ యాసలో అక్కడక్కడా కృష్ణా జిల్లా యాస వినిపించడం కొరుకుడు పడలేదు. మరికొంచం శ్రద్ధ తీసుకోవాల్సింది.

హీరోయిన్ సలోని పర్లేదు. బ్రహ్మాజీకి మరోసారి 'త్యాగపూరితమైన' పాత్ర దొరికింది. ఈ తరం శరత్ బాబు అనాలేమో ఇతన్ని. రావు రమేష్ ని ఒక సీన్ కే పరిమితం చేశారు. కథ, మాటలు రాసిన ఎస్.ఎస్. కంచి ('అమృతం' ఫేం) ఒక హాస్య పాత్రని కూడా పోషించి మెప్పించాడు. కీరవాణి సంగీతం లో పాటలు బాగున్నాయి. ఆద్యంతం ఆహ్లాదకరంగా సాగిన ఈ సినిమాని కుటుంబ సభ్యులతో కలిసి నిర్భయంగా చూడొచ్చు.