అమ్మకి జేజే!

'తొలి గురువు' అనే మాటకి పర్యాయపదం అమ్మ. తల్లిదండ్రుల దగ్గర బాల్యాన్ని గడిపిన వారిలో ఏ ఒక్కరూ కూడా "నా మీద అమ్మ ప్రభావం లేదు" అని చెప్పలేరు. అదీ అమ్మ గొప్పదనం. సామాన్యులు మాత్రమే కాదు గొప్ప గొప్ప వాళ్ళందరూ కూడా అమ్మ ప్రభావంతో పెరిగిన వాళ్ళే. 'ఢిల్లీకి రాజైనా తల్లికి కొడుకే' అన్న సామెత ఊరికే పుట్టిందా మరి. అలా కొందరు గొప్పవాళ్ళు తమ తల్లుల గురించీ, తమ మీద వాళ్ళ ప్రభావం గురించీ చెబుతూ రాసిన వ్యాసాల సంకలనమే 'అమ్మకి జేజే!'

తెలుగు సాహిత్యంలో 'మిట్టూరోడు' గా ప్రసిద్ధుడైన నామిని సుబ్రహ్మణ్యం నాయుడు సంకలనం చేసిన ఈ పుస్తకం లో ముళ్ళపూడి వెంకటరమణ మొదలు హెచ్. జే. దొర వరకూ వివిధ రంగాలకి చెందిన పదిహేడు మంది పెద్దలు తమ తమ మాతృమూర్తులని స్మరించుకున్నారు. వీరిలో చాలా మంది పెద్దవాళ్ళై ఆయా రంగాల్లో పేరు తెచ్చుకోడానికి బీజం పడింది బాల్యంలోనే అనీ, అందుకు కారకురాలు కన్న తల్లేననీ అర్ధమవుతుంది వారి వారి వ్యాసాల ద్వారా.

కష్టపడి పనిచేయడం నేర్పిన తన తల్లి అమ్మణ్ణమ్మని తలచుకున్నారు నారా చంద్రబాబు నాయుడు 'మా అమ్మ బలే కష్టజీవి' వ్యాసంలో. తన తల్లి చెప్పిన నక్కబావ, పందిబావ కథ పల్లెటూరి జనానికి భగవద్గీతతో సమానం అంటారాయన. ఆస్తులెన్ని సంపాదించినా సొంతూరు బుర్రుపాలెం లో పొలం ఉనాల్సిందేనని పట్టుపట్టి భూమి కొనిపించిన తన తల్లి నాగరత్నమ్మని జ్ఞాపకం చేసుకున్నారు 'సూపర్ స్టార్' కృష్ణ.

చిన్నప్పుడు అల్లరి చేస్తే తనకి తాడుకట్టి నూతిలోకి దించిన తల్లి శకుంతలమ్మ కోపాన్నీ, ఆపై ఆమె చూపిన ప్రేమనీ గాయకుడు ఎస్పీ బాలసుబ్రహ్మణ్యం గుర్తు చేసుకుంటే, 'ఎవరైనా నీ కొడుకు గద్దర్ అంటే, ఏం లే నాకొడుకు విఠలే' అనే తన తల్లి లచ్చుమమ్మని అపురూపంగా జ్ఞప్తికి తెచ్చుకున్నారు ప్రజా గాయకుడు గద్దర్. ఆయన రాసిన తొలిపాట 'సిరి మల్లె చెట్టుకింద లచ్చుమమ్మా..'

తను ఎన్ని విజయాలు సాధించినా వాటిని ఇంట్లో నుంచే ఆస్వాదించిన తన తల్లి విశాలాక్షిని 'నాలుగో సింహం మా అమ్మ' అంటూ తలచుకున్నారు గాయని రావు బాలసరస్వతి. 'సోగ్గాడే చిన్ని నాయనా..' కూని రాగం తీస్తే దండించిన తల్లే, ఆ తర్వాత మంగళంపల్లి బాలమురళికృష్ణ లాంటి గాయకులు తమ ఇంటికి వచ్చినప్పుడు ఎంతగానో ఆనందించడం జీవితకాలపు జ్ఞాపకం ఆవిడకి.

"మా మేనకోడలి పేరు బాపూ రమణల 'ఛీ గాన పచూనాంబ' (శ్రీ జ్ఞాన ప్రసూనాంబ). దానిని మేమంతా పాపాయి అని పిలుస్తాము. దాన్ని పేరు పెట్టి పిలిచే ధైర్యం మా ఇంట్లో ఎవ్వరికీ లేదు. అది మా అమ్మ పేరు - అందుకని!" అని చెప్పిన మాలతీ చందూర్ ఆ ఒక్క వాక్యంలోనే తల్లి పట్ల తమ భయభక్తులని చెప్పేశారు.

తన కూతురి చేత అప్పర్ క్లాత్ ధరింపజేయాలని పట్టుబట్టడం మొదలు, సెట్లో దర్శకులకీ హీరోలకీ ఆంక్షలు పెట్టడం వరకూ తననో వెండితెర కలల రాణిగా తీర్చి దిద్దడం వెనుక తల్లి చేసిన కృషిని జ్ఞప్తికి తెచ్చుకున్నారు జమున. తన తల్లిని 'వెలకట్టలేని నగ' గా అభివర్ణించారు చిత్రకారుడు ఎస్వీ రామారావు. 'నన్ను కనేందుకే జన్మించిన మా అమ్మ!' అని మంగళంపల్లి బాలమురళి కృష్ణ రాస్తే, 'అమ్మ-కల్పవృక్షపు కొమ్మ' అన్నారు సహస్రావధాని మేడసాని మోహన్.

బాపూ రమణలు తమ తల్లుల గురించి రాసిన వివరాలు 'కోతి కొమ్మచ్చి' లోనూ, భానుమతీ రామకృష్ణ తల్లిగారికి సంబంధించిన సంగతులు ఆమె ఆత్మకథ 'నాలో నేను' లోనూ ప్రచురితమవ్వగా, చిరంజీవి తన తల్లిని గురించి రాసిన విశేషాలు 'ప్రజారాజ్యం పార్టీ' ప్రకటించినప్పుడు తిరుపతి సభలో అభిమానులతో పంచుకున్నవే. చదవడం పూర్తిచేశాక సంకలనాన్ని ప్రచురించిన నామినిని అభినందించకుండా ఉండలేం. ('అమ్మకి జేజే!,' టాంసాయర్ ప్రచురణలు, పేజీలు:116, వెల: రూ. 50, అన్ని ప్రముఖ పుస్తకాల షాపులు)