పేపర్లు రాని రోజు...

రోజూ ఉదయాన్నే వచ్చి పలకరించే పేపర్ రాకపోతే ఏమనిపిస్తుంది? నాకైతే రోజూ వచ్చి పలకరించే స్నేహితుడు రావడం మానేసినట్టుగా అనిపిస్తుంది. ఒకరు కాదు, ఇద్దరు కాదు, ఏకంగా ముగ్గురు స్నేహితులు అది కూడా వరుసగా మూడురోజులు నుంచీ పత్తాలేరు. సుత్తిలేకుండా సూటిగా చెప్పాలంటే, రోజూ వచ్చే నాలుగు పేపర్లలోనూ మూడు పేపర్లు రావడం మానేసి మూడు రోజులయ్యింది. ఉదయాలు అసంపూర్ణంగానూ, అసంతృప్తిగానూ గడిచిపోతున్న భావన.

వాతావరణం అనుకూలంగా లేకపోవడం, ముఖ్యంగా ఉదయాన్నే పెద్ద వానలుకురవడం, ఒక పేపర్ బాయ్ హఠాత్తుగా మానేయడం, ఒక పేపరేమో వేరొకరు తీసేసుకుని ఇవ్వడం మర్చిపోతూ ఉండడం... ఇవన్నీ కారణాలని ఇవాళే చేసిన పరిశోధనలో తేలింది. పేపర్ రాకపోతేనేం, టీవీలో వార్తలు చూడచ్చు, నెట్లో చదువుకోవచ్చు అంటారు చాలామంది. ప్చ్.. నాకేమో పేపరు అలవాటు. పేద్ద గ్లాసుడు కాఫీని గుటకలేస్తూ తాగుతూ ఒక్కో పేపర్నీ అలా అలా చదువుతూ, అప్పుడప్పుడూ అభిప్రాయాలని మెసేజీల రూపంలో మిత్రులతో పంచుకుంటూ.. ఇలా జరిగే ఉదయాలకి పెద్దలోటే వచ్చిపడింది మరి.

ఏదో ఒక పేపర్ మాత్రమే చదివి చుట్టూ ఏం జరుగుతోందో పూర్తిగా తెలుసుకోగలిగే రోజులు పోయి చాలా రోజులే అయిపోవడం, కొన్ని ఇష్టాలు మరియు కొంత కాలక్షేపం తదితర కారణాల వల్ల పేపర్ల సంఖ్య నెమ్మదిగా పెరిగింది. వస్తున్న ఏకైక పేపరు ఓ రాజకీయ వారసుడిది. పేపర్లో కంటెంట్ మాట ఎలా ఉన్నా, కుంభవృష్టిగా కురుస్తున్న వర్షంలోనూ ఆగకుండా వచ్చిన ఏకైక పేపర్ అవడం వల్ల పూర్తిగా చదవాల్సి వచ్చింది. చదివింది నాణేనికి ఒక వైపే అయినప్పటికీ ఈ పత్రిక భాషలో 'పచ్చ పత్రిక'లైన వాటితో ఈ పత్రిక్కి మళ్ళీ ఏదో గొడవ జరిగిందని అర్ధమయ్యింది.

నిన్నైతే వారసుడి సక్రమాలు మరియు అవతలి వాళ్ళ అక్రమాల (ఈ పత్రిక దృష్టిలో) జాబితాతో ఓ నాలుగు పేజీల ప్రత్యేక అనుబంధం కూడా ఇచ్చారు. ఆ ప్రకారంగా గొప్పవాళ్ళ గోత్రాలు మరోసారి తెలిశాయన్న మాట. వరుసగా మూడు రోజులుగా ఏక పక్షంగా సాగుతున్న వార్తలే చదువుతున్నప్పటికీ, జవాబులిచ్చే క్రమంలో అసలు విషయాన్నీ ప్రస్తావించడం వల్ల ఈ పరస్పర నిందారోపణలకి కారణాలు కొంతవరకూ అర్ధమయ్యాయి. ఎప్పటిలాగే, మిగిలిన అందరూ కూడా తప్పులు చేస్తున్నారు కాబట్టి మేం చేస్తే తప్పేంటి తరహా వాదనలు వినిపించాయి.

మొత్తంమీద, వాళ్ళు చేశారని వీళ్ళు చెబుతున్న కుంభకోణాలు, అలాగే వీళ్ళు చేశారని వాళ్ళు చెబుతున్న కుంభకోణాల జాబితాలు చూస్తుంటే ప్రజాస్వామ్యంలో పాలకులకీ, పత్రికలకీ ఎంతలేసి సౌలభ్యాలు ఉన్నాయో పూర్తిగా అర్ధమయినట్టుగా అనిపించింది. అలాగే అటు రాజకీయులూ, ఇటు పత్రికా సంపాదకులూ కూడా మా తప్పులు మీరు బయట పెడితే మీ తప్పులు మేము బయట పెడతాం అని బెదిరింపులూ, సవాళ్ళూ విసురుకోడాలూ, ఈ మొత్తం కుంభకోణాల్లో చేతులు మారిన ప్రజల డబ్బు లెక్కలూ ఇవన్నీ కొంచం ఎక్కువగానే వెంటాడాయి.

రెండువర్గాల మీద ఉన్న ఆరోపణలూ నిజమని తేలితే, బాధ్యులందరికీ శిక్షలు పడితే రాష్ట్రానికి కొన్ని తరాలపాటు నాయకులంటూ ఎవరూ ఉండరేమో అని బెంగ కలిగింది కూడా. ఏమైనప్పటికీ చట్టం తన పని తాను చేసుకుపోతుంది కదా. పేపర్ల సంగతి ఇలా ఉండగా, ఎంటర్టైన్మెంట్ కోసమని టీవీ పెడితే మంచు లక్ష్మి టాక్ షో, చిరంజీవితో. "మీ పార్టీలో ఢభ్లు తీస్కున్నారని అందరూ ఆంట్ నారు.. ఎంధుకంకల్ అలాగా?' అని హోస్టు అమాయకంగా కళ్ళార్పుతూ ప్రశ్నిస్తే, రాజకీయాల్లో పడిపోతున్న విలువల గురించి గెస్టు చాలా ఆవేదన చెందారు.

ఉద్దేశ్య పూర్వకంగా బురద జల్లడం రాజకీయాల్లో మామూలేననీ, నిజానిజాలు ప్రజలకి తెలుసనీ ఆయన ఆవేశంగా చెప్పినప్పుడు, ఆ ప్రజల్లో నేను ఉన్నానో లేదో అని సందేహం వచ్చేసింది. తన ఐడియాలజీస్ ప్రజలకి కమ్యూనికేట్ కాలేదనీ, పార్టీ నుంచి బయటికి వెళ్ళే వాళ్ళంతా ఏదో ఒక కారణం చెప్పాలి కాబట్టి పార్టీ మీద నిందలు వేశారనీ కొన్ని కొత్తవిషయాలు చెప్పారు చిరంజీవి. కొన్నాళ్ళపాటు పేపర్లతోపాటు, టీవీకీ పూర్తిగా దూరంగా ఉంటే ఎలా ఉంటుందన్న ఆలోచన క్షణకాలం వచ్చింది కానీ, అది ఆచరణలో అంత సులభం కాదన్న సత్యం అంతలోనే గుర్తొచ్చింది. రేపు నా నాలుగు పేపర్లూ వచ్చేస్తే బాగుండును.