వానొచ్చింది..

ఎదురు చూడగా చూడగా ఎట్టకేలకి మేఘం మనసు కరిగింది.. వర్షం కురిసింది.. మామూలుగా కాదు.. నింగీ నేలా ఏకమయ్యేంత వాన కురుస్తోంది. హమ్మయ్య.. కొన్ని సమస్యలకి పరిష్కారం దొరికింది. ముందుగా వాతావరణం చల్లబడింది. వానల పుణ్యమా అని కూరగాయల పంట మొదలవుతుంది కాబట్టి వాటి ధరలు కొంచం తగ్గొచ్చు. గడ్డి మొలుస్తుంది కాబట్టి పాలకి సమస్య ఉండకపోవచ్చు. రైతుల అదృష్టం బాగుంటే పంటలు బాగానే పండొచ్చు.

మనం ఆశాజీవులం కాబట్టి భవిష్యత్తుని ఎప్పుడూ పచ్చగానే ఊహించుకుంటాం. మరి వర్తమానం సంగతేమిటి? వర్షం కురవడం వల్ల ఏం జరిగింది? ఎప్పుడూ ఏం జరుగుతుందో అదే జరిగింది. మహానగరాలు (?) మొదలు చిన్న చిన్న పట్టణాల వరకు రోడ్లన్నీ మునిగిపోయాయి. పేపర్ల భాషలో లోతట్టు ప్రాంతాలు జలమయ మయ్యాయి. ఇక్కడ రెండు సమస్యలు. బాధితులకి తాత్కాలిక ఉపశమనం, సమస్యకి శాశ్వత పరిష్కారం. రెండూ రాజకీయాల చుట్టూ తిరిగే సమస్యలే.

మా ఊళ్ళో ఏటా వినాయక చవితి టైముకి గోదారి రావడం మామూలే. ('వరదలు' అన్నది పేపర్లు, రేడియో, టీవీల వాళ్ళ భాష, మేమెప్పుడూ గోదారొచ్చింది అనే అంటాం, అంటున్నాం) గోదారికి బాగా కోపం వచ్చినప్పుడు లంక గ్రామాలు మునిగిపోతూ ఉంటాయి. అప్పుడు వాళ్ళని ఒడ్డుకి తీసుకొచ్చి స్కూళ్ళలోనూ అక్కడా ఉంచి, భోజనాలూ అవీ చూసి, గోదారి తగ్గాక పంపిస్తూ ఉంటారు సర్కారు వాళ్ళు. ప్రతిసారీ వాళ్ళది ఒకటే గొడవ, కొందరిని (అంటే ఫలానా పార్టీకి వోటేసే వాళ్ళని) బాగా చూస్తున్నారు, ఇంకొందరిని చూడడం లేదు అని. దాన్నే రాజకీయం అంటారని తర్వాత తెలిసింది.

ఇదిగో ఇప్పుడు వానలకి కూడా అదే రాజకీయం. ప్రభుత్వం వాళ్ళిచ్చే సాయం కొంత మందికే అందుతోందనీ, చాలా మందికి అందడం లేదనీ. చోటామోటా నాయకుల మొదలు బడా నేతల వరకూ ఒకళ్ళనొకళ్ళు తిట్టుకోడం. రెండు రోజులు ఎండలు కాస్తే వాన తాలూకు బురద ఎండిపోతుంది.. ఈ తిట్ల బురద మాత్రం ఇప్పట్లో ఆరేలా కనిపించడం లేదు. సరే.. వాళ్ళకది నిత్యకృత్యం.. విషయం ఇది కాకపోతే మరొకటి. మనం అసలు సమస్య గురించి ఆలోచిద్దాం.

ఇప్పుడంటే కొంచం పెద్ద వానలు పడ్డాయి కాబట్టి రోడ్లు మునిగి పోయాయంటే అర్ధం చేసుకోవచ్చు. మామూలుగా చిన్న చినుకు పడితేనే నీళ్ళన్నీ రోడ్డు మీద ఉంటాయి మనకి. ఇంక మురికి వాడల పరిస్తితి చెప్పక్కర్లేదు.. వాళ్ళని నీళ్ళలోనుంచి బయటికి తేడానికి పడవల మీద వెళ్ళాల్సిందే. హరప్పా, మొహెంజుదారో నాగరికతల్లో ప్రజలు డ్రైనేజి వ్యవస్థ మీద బోలెడంత శ్రద్ధ చూపించారు.. చాలా అభివృద్ధి చెందేశాక అలాంటి వాటి గురించి ఆలోచించడం మనకెంత సిగ్గు చేటు?

అసలు మన మురుగు నీటి డ్రైనేజీ లే ఉండాల్సిన సైజులో సగం ఉంటాయి.. ఆక్రమణలూ అవీ పోగా మిగిలిన డ్రైనేజీ లు పాపం ఎప్పుడో తప్ప మనల్ని ఇబ్బంది పెట్టవు. వర్షం కురిస్తే ఆ నీళ్ళకి వేరే దిక్కు లేదు, డ్రైనేజీ లో కలవాల్సిందే. చెరువులు, కుంటలూ ఇళ్ళ స్థలాలుగా రూపాంతరం చెందేశాయి. అసలే అంతంత మాత్రం డ్రైనేజీలు కొత్తగా నీళ్ళు వచ్చి చేరితే పొంగి పొర్లక ఏం చేస్తాయి? 'పల్లమెరగడం' నీటి ధర్మం కాబట్టి, మనుషులు ధర్మం తప్పినా ప్రకృతి ధర్మం తప్పదు కాబట్టి, ఈ నీళ్ళన్నీ పల్లపు ప్రాంతాలకి పోటెత్తుతాయి.

కంటింజెంసీ ఫండ్స్ తో తాత్కాలిక ఉపశమనాలు చేసి, శాశ్వత పరిష్కారానికి నిధుల కోసం ప్రపంచ బ్యాంకుకి ఓ ఉత్తరం రాయడం తో ప్రభుత్వ బాధ్యత పూర్తవుతుంది. మరి మన బాధ్యత? డ్రైనేజీ లు పొంగడంలో మన తప్పేమీ లేదా? కాల్చేసిన సిగరెట్టు ముక్క నుంచి, ఇంట్లో మిగిలిపోయిన అన్నం వరకూ ఏది పారేయాలన్నా మనకి మొదట కనిపించేది డ్రైనేజీ నే కదా? పైగా ఈ చెత్తా చెదారాన్నంతా ప్లాస్టిక్ సంచుల్లో మూటకట్టి మరీ పారేస్తాం. అడిగేంత ధైర్యం ఎవరికి?

ఎవరు చేసింది వాళ్ళే అనుభవించాలని కదా మన కర్మ సిద్ధాంతం చెబుతోంది.. అది వోటు వేసో, వెయ్యకో నాయకులని ఎన్నుకోవడమే కావొచ్చు.. లేదా చెత్తతో డ్రైనేజీ లు నింపడమే కావొచ్చు.. పర్యవసానాలు అనుభవించాల్సింది మనమే.. దీనికి వర్షాన్ని నిందిస్తే ఎలా?