బ్లాగులు-ఏటిగట్టు

నేను ఒక బ్లాగు టపా చదివి, "ఇవాల్టికి ఇంకేమీ చదవలేను" అనిపించి, ఆ రోజంతా బ్లాగుకి దూరంగా ఉన్న సంఘటన గత ఏడాది కాలంలోనూ కేవలం ఒకే ఒక్కసారి జరిగింది. ఆ టపా గురించి చెప్పడానికి ముందు ఆ బ్లాగు గురించి. పేరు 'ఏటిగట్టు' ..'మాట్లాడుకోడానికి మంచి ప్రదేశం' అనేది ట్యాగ్ లైన్. బ్లాగర్ పేరు శేఖర్ పెద్దగోపు.

ఏముంటుంది ఏటిగట్టు మీద? ప్రవహించే నదీ, పలకరించే పిల్ల గాలీ, చేపలు పట్టడానికో, వ్యాహాళికో వచ్చిన మనుషులూ, వాళ్ళు చెప్పుకునే కబుర్లూ.. ఆ కబుర్లలో కష్టం, సుఖం, వెరసి జీవితం. సరిగ్గా ఈ బ్లాగులో మనకి కనిపించే, మనసుని స్పృశించే అంశాలూ ఇవే. తన టపాలతో శేఖర్ మనల్ని నవ్విస్తారు, మనసుల్ని మెలి పెడతారు... అంతిమంగా మన కళ్ళు తడిసేలా చేస్తారు. నవ్వినా, ఏడిచినా వచ్చేవి కన్నీళ్ళే కదా మరి.

నాలుగేళ్ళుగా బ్లాగుల్లో ఉన్న శేఖర్ 'ఏటిగట్టు' ని మొదలు పెట్టింది మాత్రం గత సంవత్సరం జనవరి 27న. 'నాలోనేను లేనేలేను' అనే టపాతో. ట్విస్ట్ ఏమిటంటే, ఈ టపా ఆయన స్వానుభవం కాదు.. తన మిత్రుడి అనుభవాలకి అక్షర రూపం ఇచ్చారు. ఈ బ్లాగులో నేను చదివిన మొదటి టపా మాత్రం 'జ్ఞాపకమొచ్చెలే... బాల్య స్మృతులన్నీ...' పల్లెటూళ్ళో బాల్యాన్ని గడిపిన నాలాంటి వాళ్ళంతా 'గుర్తుకొస్తున్నాయి..' అని పాడుకునే టపా ఇది. తనకి తీరిక దొరకగానే దీనికి కొనసాగింపు రాస్తానని శేఖర్ గారు మాట ఇచ్చారు కానీ, మనకింకా ఆ రెండో భాగం చదివే అదృష్టం కలగలేదు.

నన్ను నేను అద్దంలో చూసుకున్నట్టు అనిపించినా మరో టపా 'మళ్ళీ చందమామతో ఒక ఆట ఆడాలి... పాట పాడాలి...' మనం కోల్పోతున్న చిన్న చిన్న సంతోషాలని మన కళ్ళ ముందు ఉంచుతుందీ టపా. లెక్కలంటే నాకు మాత్రమే భయం అనుకున్నాను కానీ, ఈ సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్ కూడా ఒకప్పుడు గణితం బాధితుడే అని తెలిసినప్పుడు మాత్రం బోల్డంత ఆశ్చర్య పోయాను. మొత్తానికి ఎలాగైతేనేం లెక్కల మీద విజయం సాధించేశారు.

అసలు శేఖర్ గారు టపా రాయడానికి ముడిసరుకు పెద్దగా అవసరం లేదు. ఓ నాలుగు ఫోటోలు ఇస్తే అలవోకగా ఒక కథ అల్లేయగలరు. అన్నట్టు ఈయనలో ఉన్న కథకుడి విశ్వరూపం చూడాలంటే 'హ్యాపీడేస్ - నెరజాణ' ని పలకరించాల్సిందే. ఈ టపా చదివాక ఈయన నుంచి రాబోయే కథల కోసం ఎదురు చూడడం మొదలు పెట్టాన్నేను. కథల కన్నా ముందు కవితలు రాయడం మొదలు పెట్టేశారు.. ప్రస్తుతానికి తన బ్లాగులోనే అప్పుడప్పుడూ కవితలని మెరిపిస్తున్నారు.

అప్పుడప్పుడూ అనగానే చెప్పాల్సిన మరో విషయం గుర్తొచ్చింది. ఈ బ్లాగులో టపాలు అప్పుడప్పుడూ మాత్రమే కనిపిస్తాయి.. ఇప్పటివరకూ రికార్డైన హయ్యెస్ట్ స్కోర్ నెలకి నాలుగు టపాలు. గత ఏడాది కాలంలో రాసినవి కేవలం ఇరవైనాలుగు. అయితేనేం.. ప్రతి టపా చదివి తీరాల్సిందే.. 'అజ్ఞాత' భక్తులని ఆలోచించమని చెబుతూ మనల్ని ఆలోచనల్లో పడేసినా, కత్తెర కూడా భయపడే టైలర్ చిట్టిబాబు గురించి చెప్పి కడుపుబ్బా నవ్వించినా అందులో 'శేఖర్ మార్కు' అనేది ఒకటి స్పష్టంగా కనిపిస్తూ ఉంటుంది.

సినిమాల గురించి ఎప్పుడూ టపా రాయకపోయినా, సినిమాల మీద శేఖర్ గారికి ఉన్న ఆసక్తిని పట్టిచ్చే టపా 'బ్లాగుల చుట్టూ తిరిగే కొన్ని సినిమాల పేర్లు, వాటి కథలు టూకీగా..' ప్రస్తుతం వస్తున్న తెలుగు సినిమాల మీద బోల్డన్ని సెటైర్లు కనిపిస్తాయి ఈ టపాలో. తన బ్లాగంటే ఈయనకి ఎంత ఇష్టమంటే, వినాయక చవితి రోజున పుస్తకాలకి బదులు తన బ్లాగుకి పూజ చేసేటంత. ఇలా చేసిన మొదటి బ్లాగర్ శేఖర్ గారే కావొచ్చు బహుశా.

కొన్ని కొన్ని టపాలతో ఎంతగా నవ్విస్తారో, ఇంకొన్ని టపాలతో అంతగా మనసుని మెలి పెడతారీయన. ఎప్పుడు రాఖీ చూసినా 'మరపురాని బంధం' గుర్తు రాక మానదు మనకి. అంతే కాదు.. ఎప్పుడు ఈ బ్లాగుని తలచుకున్నా నాకు మొదట గుర్తొచ్చే టపా 'పల్లేటి -- చెదరని, ఎప్పటికీ చెదిరిపోని ఒక జ్ఞాపకం' . మొదటి పేరా లో నేను చెప్పిన టపా ఇదే. ఇంత చక్కగా రాసే మీరు మరికొంచం తరచుగా టపాలు రాయాలి శేఖర్ గారూ..